niedziela, 5 stycznia 2020

Góra Uczuć


RECENZJA GRY TERAPEUTYCZNEJ "GORA UCZUĆ"


Podejmując pracę w szkole zaczęłam się zastanawiać, co mogłoby mi pomóc nawiązać kontakt z uczniami i jak zachęcić ich do rozmowy. Pierwsze spotkanie nie jest łatwe: są różne grupy dzieci - jedne przychodzą zniechęcone, inne onieśmielone, są też uczniowie, którzy oczekują, że coś ciekawego się wydarzy. Zauważyłam, że łatwiej jest im się otworzyć i powiedzieć coś o sobie, gdy zaczynają grać w gry. Jedną z nich, którą chciałabym wam polecić jest gra terapeutyczna: " Góra uczuć" wydawnictwa Heim.



Mini recenzję znajdziecie na moim profilu na instagramie, a tutaj chciałabym ją rozszerzyć.

Opakowanie gry, jest takie jak na powyższym obrazku - wymiary: 24,5 x 27 cm,
w zestawie można znaleźć:
- składaną planszę
-  4 pionki
- kostkę do gry
- dwie talie kart: 25 oznaczonych "walizką" (Bagaż doświadczeń) i 25 oznaczonych "X" (Wyzwania)
- koło uczuć
- instrukcję do gry

Gra rozpoczyna się na polu start, a zadaniem graczy jest dotrzeć na sam szczyt " Góry uczuć", pokonując kolejne pola, uczestnicy gry losują karty, gdy ich pionek znajdzie się na odpowiednio oznakowanym polu. Karty oznaczone "walizką" (Bagaż doświadczeń) zawierają pytania o charakterze zdań niedokończonych np. "Złość jest mi potrzebna..." - uczestnik dokańcza zdania, tak jak sam czuje. Nie ma oceny na złe lub dobre odpowiedzi. Pytania to dobry wstęp do dalszej rozmowy na dany temat. Natomiast karty oznaczone "X" (Wyzwania) zawierają zadanie dla uczestnika lub pytanie np. " Jeśli ktoś chciałby nakręcić film o Tobie, jaki miałby tytuł?". Pytania i zadania to również dobry wstęp do dalszych rozmów. Na planszy znajdują się też pola oznaczone filetowym prezentem - dodatkowy rzut kostką oraz niebieskim znakiem zapytania - gdy ktoś stanie na to pole ma za zadanie opisać obrazek, który się nad nim znajduje, warto zapytać np. młodsze dzieci, co im się podoba na tym obrazku, jak myśli, co czują osoby na nim przedstawione, czy kiedyś dziecko/ uczestnik gry, które opisuje obrazek był w podobnej sytuacji lub wykonywał czynność jak przedstawione postacie.  Wygrywa osoba, która pierwsza znajdzie się na polu przy kufrze ze skarbem.
Gra jest przeznaczona do pracy terapeutycznej, ale też świetnie sprawdzi się jako gra rodzinna. Szczególnie jest polecana specjalistom do pracy z dziećmi oraz rodzicom. W moim odczucie najlepiej sprawdza się przy rozmowach z uczniami w wieku 7-12 lat. 

MOJE SUBIEKTYWNE PLUSY 


- Gra jest dobra na rozpoczęcie rozmowy z dziećmi i uczniami (zwłaszcza nieśmiałymi i zniechęconymi), 
- To dobry wstęp do rozmowy na różne tematy - zwłaszcza dotyczące świata emocji ( złości, lęku, radości, smutku),  
- Młodsze dzieci lubią koło uczuć, na którym mogą pokazywać uczucia przy okazji ucząc się wyrażania ich,
- Same karty z gry i koło uczuć można wykorzystać przy innych warsztatach, ćwiczeniach z dziećmi/uczniami,
- Często podczas gry dzieci zaczynają same poruszać trudne tematy np. rozwód rodziców, konflikt z kolegą, problem z niską samooceną itp.,
- Młodsze dzieci (7-10) lubią grę i chętnie w nią grają.

MOJE SUBIEKTYWNE MINUSY


- Cena gry, około 60-100 zł, ale naprawdę warto!
- Gry nie można włożyć do torebki, przynajmniej w mojej się nie mieści, dlatego zawsze zabieram ją do dodatkowej większej torby, zdecydowanie najlepiej, aby gra była już dostępna na miejscu, gdzie pracujemy np. w gabinecie szkolnego psychologa, jeśli jest taka możliwość
- Gra najlepiej sprawdza się z rozmowach z młodszymi dziećmi 7-12 lat, nastolatki, a nawet uczniowie klas 5 i 6 już  niechętnie w nią grają, dlatego z nimi najlepiej prowadzić już konkretne rozmowy, które można zacząć za pomocą samych kart z gry.
- Polecam grę do pracy indywidualnej lub w małej grupie ( do 5 graczy, najlepiej w podobnym wieku). Przy większej grupie, zwłaszcza mieszanej, gdzie uczestnicy są w różnym wieku trudno zapanować nad przebiegiem rozgrywki i młodsze dzieci często nie rozumieją pytań lub odpowiadają bez większej refleksji.

Podsumowując, bardzo polecam grę zwłaszcza pedagogom, psychologom i innym specjalistom pracującym z dziećmi i uczniami szkoły podstawowej (nauczanie wczesnoszkolne). Gra jest świetnym wstępem do rozmowy o emocjach, refleksją nad swoimi marzeniami, pragnieniami, relacjami z innymi. Na pewno spodoba się też rodzicom, którzy szukają wartościowych gier rodzinnych.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz